Tijd voor generatiesolidariteit

Ageism of leeftijdisme is de verzameling van stereotypen, vooroordelen en leeftijdsdiscriminatie. Het denken, aanvoelen en discrimineren gebeurt op basis van iemands leeftijd. Dit betekent dat niet alleen ouderen slachtoffer kunnen zijn van ageisme, ook jongeren worden erdoor getroffen.

Een grijze massa

Jongeren worden net als ouderen vaak als één homogene groep gezien. Aan deze groep worden dan kwaliteiten toegeschreven alsof elke tiener of adolescent diezelfde kwaliteiten – of tekortkomingen – heeft. Deze vorm van leeftijdisme uit zich wanneer adolescenten enkel omwille van hun leeftijd als snotneus, onvolwassenen of onbetrouwbaar bestempeld worden. Mensen spreken dikwijls over ‘de jeugd’, maar dé jeugd bestaat niet. Het is geen uniforme groep waarin iedereen dezelfde persoonlijkheidskenmerken of -gebreken heeft. Zoals dé jeugd niet bestaat, zo bestaat dé oudere evenmin. Ouderen worden ook vaak voorgesteld als één grijze massa. Terwijl ouderen net een zeer diverse groep zijn met verschillende noden en interesses. Ageisme zorgt ervoor dat de jeugd en de oudere voorgesteld wordt als de andere, als degene die afwijkt van de norm. Het creëert een onnodige afstand tussen mensen.

Intergenerationeel contact

Aangezien zowel ouderen als jongeren slachtoffer kunnen zijn van leeftijdisme, is het tijd om bruggen te slaan tussen beide kampen. In de media worden deze twee groepen wel eens tegen elkaar uitgespeeld (denk maar aan de reactie van Anuna De Wever op een uitspraak van Gert Verhulst), terwijl in de werkelijkheid ouderen van hun kleinkinderen houden en visa versa. Van een generatieconflict is daar helemaal geen sprake. Tijd om dit door te trekken naar de rest van de samenleving en elkaars bondgenoten te worden. Intergenerationeel contact tussen generaties is een krachtig antigif tegen ageisme. Vief zet zich dan ook in om dit intergenerationeel contact te faciliteren en zo het pad te plaveien naar meer generatiesolidariteit.