Vrijwilliger in de kijker - Leentje Jacobs
Op een zonnige ochtend in februari begeef ik me naar Evergem voor een fijn gesprek met Leentje Jacobs. Leentje is geboren en getogen in Gent en is een oorlogskind. Ze heeft de middelbare school afgemaakt en is vervolgens aan de slag gegaan als naaister in een klein naaiatelier. Toen dit atelier stopte, is ze in een groter atelier aan de slag gegaan waar ze kussenslopen maakte met kantenboorden op. Vervolgens trouwde ze en kreeg ze haar eerste zoon, Nico. Niet veel later besliste ze om te stoppen met werken en voltijds huisvrouw te worden.
Leentje en haar man Roland zijn actief in het vrijwilligerswerk, meer bepaald bij Vief Gent Kwalitaplus. “We zijn hier zeer raar ingerold.”, laat ze zich ontvallen. Via de ouders van hun schoondochter, die afkomstig is uit Antwerpen, kwamen ze te weten dat er een werking voor senioren vanuit Liberale Mutualiteit Antwerpen werd georganiseerd. “Je moet vragen naar senioren bij de LM” werd hen verteld. In hun lokaal LM-kantoor vroegen ze dit even na, en ja hoor er bestond daar ook een seniorenwerking. Ze werden hier meteen lid van.
Frederik, het vorige bestuurslid van Gent Kwalitaplus, emigreerde naar Italië wat ervoor zorgde dat iemand anders deze taak op zich diende te nemen. Hiervoor werd Roland, Leentje haar man, gevraagd. Hij zag dit echter niet erg zitten, “Hij had al voldoende georganiseerd tijdens zijn loopbaan”. Hij gaf wel meteen aan dat hij Leentje zou bijstaan waar nodig, waardoor zij het nieuwe bestuurslid werd.
Leentje heeft Frederik gevolgd in zijn visie dat Vief Gent Kwalitaplus geen koffietafels organiseert, maar zich eerder inzet op activiteit rond ‘cultuur’. Het diverse programma gaat van op uitstap gaan tot het bezoeken van tentoonstellingen en het volgen van een interessante stadswandeling. Af en toe kan het voorvallen dat een activiteit in een lokaal plaatsvindt, maar dit zal nooit enkel een gezellig samenzijn zijn, er zal altijd een doel aan gekoppeld worden. Zo werd er bijvoorbeeld een filmvoorstelling met nabespreking gepland.
Het diverse programma van Leentjes afdeling wordt opgemaakt samen met andere Vief-afdelingen uit Gent en de provinciale medewerker. De vrijwilligers hebben hier veel inspraak en ze kunnen weergeven welke activiteiten ze willen organiseren waarvan vervolgens de haalbaarheid en interesse wordt besproken. Tijdens dit overleg wordt dus een grote jaarkalender gemaakt waar deze verschillende verenigingen activiteiten van organiseren.
Hierdoor zet Leentje zich niet enkel in voor de activiteiten van haar eigen afdeling, maar ook voor deze andere Gentse Vief-afdelingen. "Je kan dit niet alleen, dan helpen we elkaar. Dan zeggen we: ’t is iets in Nestor (dit is het zorghotel van Solidariteit voor het Gezin te Gent), komde gij ook, gaade mij een handje helpen?”
Het enige waar Leentje zich soms aan stoort is dat bij praktisch elke activiteit mensen zich aanbieden zonder zich op voorhand in te schrijven. Dit kan in principe geen kwaad maar je moet er wel voor zorgen dat ze mee kunnen proeven van de lekkernij van de dag en een tas koffie kunnen drinken. Het gebeurt wel eens dat Leentje creatief aan de slag moet gaan om iedereen tevreden te stellen en de voorziene hoeveelheid over de aanwezige mensen te verdelen. Ze proberen dit al lachend aan te pakken maar Leentje vindt het toch een puntje waaraan ze moeten werken in de toekomst.
Vief Oost-Vlaanderen organiseert ieder jaar enkele buitenlandse reizen. Hier pikken Leentje en Roland graag op in. Ze zijn er als de kippen bij wanneer het nieuwe programma naar buiten komt. Vorig jaar zijn ze mee geweest naar Cyprus en dit ervaarde Leentje als fantastisch: het weer, het hotel, de uitstappen, … Het zijn weliswaar vermoeiende reizen waar veel bezienswaardigheden worden bezocht. Verscheidene dagen op het strand liggen is niet aan de orde. Dit jaar gaan ze mee naar Italië omdat ze hier nog nooit geweest zijn. Ook Berlijn en Slovenië staan op de planning.
Naast het organiseren van en deelnemen aan activiteiten staat Leentje ook steeds paraat om een provinciale activiteit te begeleiden indien de professionele medewerker verhinderd is. Dit omhelst het begeleiden van de groep, de ontvangst, het betalen van de gids, … - over.
Ook gaat ze naar de vergaderingen van de seniorenraad van de Stad Gent. Hier heeft Leentje het gevoel niet altijd evenveel inspraak te hebben, maar toch probeert ze haar mannetje te staan en haar mening weer te geven waar nodig.
Je ziet een heel drukke dame die volop van het leven geniet en enorm actief is binnen Vief. “We hebben gezegd dat we een beetje moeten beperken… Allee beperken… Geen 3 meer in de week”. We sluiten af met de bevlogen woorden van Leentje wanneer ik haar vraag wat ze wil bereiken met de vereniging in de toekomst “Je wordt langzaam ouder, je kan geen 5 jaar meer vooruit denken, ik hoop dat ik nog gezond kan blijven en dat ik er nog kan zijn. Want dat weet je niet.”
- Lotte Dierkens