Vrijwilliger in de kijker - André De Vreese
vrijdag, 25 september, 2020
Het was een warme zomerdag in 2020 wanneer onze educatieve medewerker van Vief Oost-Vlaanderen, Linde Meirlaen, naar Zeveren reed om daar André De Vreese te mogen interviewen. De coronamaatregelen waren nog steeds van kracht, dus het gesprek vond op een veilige afstand van elkaar plaats in de tuin. Linde merkte al direct op dat de tuin een eigen karakter had, net zoals de persoon die ze zou gaan interviewen.
André is een geboren Deinzenaar en is dit nog altijd in hart en nieren. Hij groeide op in Vinkt, een deelgemeente van Deinze. Na zijn huwelijk met Frieda Martens, kochten ze samen een bouwgrond in Zeveren. Een plaats waar hij zich nog altijd thuis voelt. Dit zag ik ook direct. De tuin was heel persoonlijk ingericht, met veel eigen creaties. ‘Er wordt hier niets weggesmeten. Ik geef spullen graag een tweede leven.’ Het was direct duidelijk dat een van Andrés hobby’s knutselen is. Daarnaast is hij ook een fervente verzamelaar. Iedereen die André kent, weet dat hij vooral champagne capsules, rouwprentjes en alles wat te maken heeft met leeuwen, verzamelt. Dat laatste is hij heel erg trots op.
‘Ongeveer 25 jaar geleden ging ik met 5 vrouwen naar de kerstmarkt in Keulen. Daar stond er een kraam met allemaal dieren in koper. Ik vroeg aan de verkoper: “Verkoop jij een leeuw?” Hij haalde een ladder en nam een leeuwtje. 120 frank koste het. 3 euro dus. Zelf woon ik in de Leeuwstraat. Ik heb er ook altijd zoals een leeuw uitgezien en je moet weten: De leeuw zelf, die doet bijna niets… Hij staat boven op een berg en hij ziet alles. Bij mij is dat ook zo. Ik ga dingen zien dat jij nog niet denkt van te zien.’
André denkt dat dit ergens ook wat beroepsmisvorming is. Tot 2002 is hij immers buschauffeur geweest bij De Lijn en daar was het ook altijd belangrijk overzicht te bewaren.
Wanneer ik aan André vraag hoe hij zichzelf zou beschrijven zegt hij het volgende: ‘Een brave man die niemand geen kwaad doet maar het enigste nadeel is dat ik recht voor de vuist spreek. Eerst zeggen en dan denken.’ Dit is iets wat natuurlijk ook z’n voordeel heeft. Zo kan André als vrijwilliger bij Vief soms dingen bekomen dat anders niet mogelijk zouden zijn. ‘Een ‘neen’ heb je altijd, maar als ik ergens buiten kan komen met een ‘ja’ dan ben ik een gelukkig mens.
André is in 2002 geopereerd aan zijn heup en aan zijn hart. Door die operatie was het niet meer mogelijk te gaan werken. Toen Willy, de neef van zijn vrouw Frieda, met pensioen ging, nam hij André mee om te gaan kaarten. Roger Meirlaen was dan de persoon die zich de inschrijvingen en tombola aantrok. Af en toe hielp André hem omdat hij dit ook graag doet.
‘Toen kwam van het een het ander. We zaten eens bij Willy thuis toen Eddy, iemand die ook in het bestuur van Vief zit, aan Willy en mij vroeg om in het bestuur te komen.’ Omdat Vief Bachte, Vief Sint-Martens-Latem en Vief Sint-Denijs-Westrem nauw samenwerken, was het bestuur opeens vier handen rijker.
Ongeveer een jaar later vond er een bestuursvergadering plaats waar André omwille van een doktersafspraak maar later toekwam. Roger Meirlaen was voorzitter van Vief Bachte maar had graag zijn voorzitterschap overgegeven aan André. ‘Goed nieuws voor u, André. Je bent tot voorzitter van Vief Bachte gestemd zei Roger. Vanaf die dag heb ik mij met hart en ziel ingezet als voorzitter van Vief Bachte.’ In totaal is hij dus al 15 jaar bij Vief waarvan 14 jaar voorzitter.
In de eerste plaats worden er vooral kaartnamiddagen georganiseerd in samenwerking met andere Vief organisaties. Maar daarnaast worden er ook verscheidene activiteiten georganiseerd. ‘Wanneer ik geen verstand heb om het te organiseren, doe ik het liever niet. Een petanque namiddag organiseer ik graag. We doen dit de laatste jaren in een rusthuis, Ten Bossche. Telkens ga ik dan in gesprek met de kok om toch de voordeligste prijs te kunnen krijgen voor onze leden.’ Ook wanneer er voor het kerstfeest tombolaprijzen moeten verkregen worden, zal André onder zijn motto ‘een neen heb je, een ja kan je krijgen’ alles uit de kast halen.
Één activiteit zullen André en zijn vrouw zeker en vast niet vergeten. In 2015 had hij een wandeling van 6km uitgestippeld met een rustpost in hun tuin waar overal verspreid tafels en paraplu’s stonden. Als verrassing mocht iedereen meegaan naar hun achterbuur omdat hij de gong kon bespelen en dit zeer mooi was om naar te luisteren. Omdat er niemand meer in de tuin was, blies Frieda alle kaarsen in hun tuin uit maar door de wind moesten enkele kaarsen terug aangewakkerd geweest zijn. ‘Na een tijdje zagen we opeens veel rook en ik realiseerde dat er brand was. Er gebeurde iets heel vreemd met m’n lichaam want ik stond precies vast en kon me niet bewegen. Ik had dit nog nooit gehad. Toen we terugkwamen, zagen we dat de tuintafel volledig in het gras gebrand was.’ Gelukkig was het huis niet afgebrand.
Naast vrijwilliger bij Vief is André ook secretaris bij de gepensioneerdenbond van Sint-Amandus Zeveren. Wederom is hij door te kaarten in het bestuur gerold. Hij houdt zich dus graag bezig. Jammer genoeg ligt alles momenteel stil door de coronacrisis. ‘Corona zal zeker invloed hebben op het verenigingsleven. De mensen worden benauwd van elkaar en zijn bang om elkaar te besmetten. ’t Zal nog niet direct hetzelfde zijn. Het verenigingsleven is bedoeld om mensen samen te brengen maar het krijgt een serieuze deuk. Ik vrees dat de ouderen niet meer rap zullen terugkomen en dat we dus ook zo veel kaarters zullen verliezen.’
Desalniettemin zal André zeker en vast met volle goesting weer paraat staan.
- Linde Meirlaen
Educatief medewerker Vief Oost-Vlaanderen
Wil jij net zoals André vrijwilliger worden bij Vief? Klik dan hier!